Bursa'da Yıldırım Bayezid, Çelebi Mehmed ve Sultan II. Murad devirlerinin önde gelen büyük ulemâsından Dinkoz Ahmed Şemseddin Efendi'nin Bursa'da Türk-İslam Eserleri müzesi bahçesine nakledilmiş olan 835/1431-1432 tarihli üstüvânî mezar şâhidesi Kitâbesi
Bursa'da Yıldırım Bayezid, Çelebi Mehmed ve
Sultan II. Murad devirlerinin önde gelen büyük ulemâsından Dinkoz Ahmed
Şemseddin Efendi'nin Bursa'da Türk-İslam Eserleri müzesi bahçesine nakledilmiş
olan 835/1431-1432 tarihli üstüvânî mezar şâhidesi Kitâbesi
العالم الفاضل المولی شمس الدين
أحمد الشّهير بديڭقوز المدرّس
بمدرسة
الغازی سلطان بايزيد بن مراد
خان
بمدينة بروسه و من تصانيفه
شرح المراح و له حاشية لطيفة
سنه ٨٣٥
“Alim, fâzıl Dinkoz diye
meşhur/ünlü olan Şemseddin Ahmed Efendi. Bursa şehrinde Sultan Gazi Abayezid bin Murad Han
medresesinde müderris olmuş, tasnif ettiği eserler meyanında Şerhu’l-Merah ve
güzel/latif bir haşiyesi vardır.
Sene 835”
Dinkoz Ahmed Şemseddin Efendi aslen Teke’li
olup, ilim tahsilini ikmalden ve çeşitli medreselerde müderrislik yaptıktan
sonra Bursa’da Yıldırım Bayezîd medresesinde müderrislik yapmıştır. Bu hal
üzereyken 835/1431-1432 tarihinde Bursa’da vefat etmiş olup, hernekadar
“Güldeste” adlı eserde Mevlevîhâne karşısındaki makberede medfun olduğu
kaydedilmişse de, Bursa’da Kükürtlü civarında,Çekirge caddesi’nde yer alan bir
kabristanda defnedilmiştir. Kabri ziyaretgah haline gelen Dinkoz Ahmed
Efendi’nin mezarı Bursa mezarlıklarının cumhuriyet devrinde bilinçli bir
şekilde yok edilmesi sürecinde ortadan kaybolmuş üstüvani mezar şahidesi Bursa
Türk-İslam Eserleri Müzesi bahçesine nakledilmiştir.
Dinkoz Ahmed Efendi bir çok eser te’lif ve
tasnif etmiş olup, bunlardan ilm-i sarftan Merah adlı esere şerh, yine sarf
ilminden Maksud adlı ünlü kitaba yazdığı şerhi Mes’ud Rumî’nin Adâbu’l-Cedel’ine
yazdığı geniş haşiye, yine Haşiyetu’t-Tecrîd, Seyyid Şerîf’in Ferâizi ve âdâb-ı
Fâzıla’ya yazdığı haşiyeler bilinen ve bugüne gelebilen eserleridir. Merah’a
yazdığı şerh defalarca basılmış olup, medreselerde mütedavil olmuştur.
(
Eş-Şekâik En-Nu’mâniyye Fi Ulemâi’d-Devleti’l-Usmâniyye, A. Suphi Furat Neşri,
1985: 213; Mecdi Efendi Tercümesi, Shf. 229; Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı
Müellifleri, 1/304)
Not:
Dinkoz ديڭقوز
Bursalı M. Tahir’e göre, Bursa yöresinde kullanılan, Güçlü, sağlıklı, sağlam
vücutlu anlamına gelen bir tabirdir. (Osmanlı Müellifleri, ibid.)
Yorumlar
Yorum Gönder